Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Amanita battarrae |
(Boud.) Bon, |
Docums Mycol. 16(no. 61): 16 (1985) |
muchomor oliwkowy (Wojewoda 1987) |
| |
| |
Fungi » Basidiomycota » Agaricomycotina » Agaricomycetes » Agaricomycetidae » Agaricales » Amanitaceae » Amanita
Puszcza Knyszyńska - okolice Czołnowa.
Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
Cechy makroskopowe
Kapelusz; dorastający do 12 cm średnicy, początkowo jajowato-dzwonkowaty, poprzez wypukły do całkowicie rozpostartego w starszym wieku, zazwyczaj z wyraźnie widocznym ciemniejszym, centralnym garbkiem; powierzchnia gładka i lśniąca, o odcieniach olwkowych, żółtych, szarych lub brązowawych tworzących na kapeluszu charakterystyczne koncentryczne pierścienie; brzeg kapelusza u dojrzałych owocników wyraźnie prążkowany do 1/3 promienia.
Blaszki: wolne, białe i gęste, o ciemniej zabarwionych ostrzach.
Trzon: zwężający się ku górze, o powierzchni drobno, szarobrązowo, łuseczkowatej; pochwa błoniasta, ochrawa lub biaława, często całkowicie ukryta w ziemi.
Miąższ: kruchy, dość cienki, białawy, o słabym i nieokreślonym smaku i zapachu.
Cechy mikroskopowe
Wysyp biały.
Zarodniki białe, nieamyloidalne.
Gatunki podobne
Owocniki dorosłe trudno jest pomylić z innymi. Przy owocnikach młodych istnieje duże prawdopodobieństwo pomyłki z Amanita vaginata.
Występowanie
Na pewno nie jest to gatunek często spotykany a tym bardziej na niżu. Literatura podaje jako główne jego siedliska górskie lasy świerkowe lub ewentualnie na niżu ale w sąsiedztwie buka. W Puszczy Knyszyńskiej spotykam go z kolei w lasach mieszanych z udziałem świerka lub też w lasach czysto świerkowych. Zdecydowanie należy do gatunków jesiennych.
Gatunek ten po raz pierwszy został opisany we Włoszech przez Giovanni Antonio Battarra (1714–1789).
Stąd też wywodzi się jego nazwa gatunkowa.
Na terenie Puszczy Knyszyńskiej spotykam ten gatunek dość często, w okresie jesiennym. Najwięcej owocników spotkałem w lasach o dość starym drzewostanie mieszanym (świerk, sosna, grab, dąb), położonych kilka km na "NE" od Supraśla. Nigdy masowo, najczęściej owocniki pojedyncze, rzadziej po dwa.>
Przydatność do spożycia
Ponoć jadalny, ze względu jednak na rzadkie wystepowanie, raczej bez wiekszego znaczenia.
Niektóre żródła uważają go za gatunek niejadalny. Nie stanowi jednak zagrożenia dla naszego zdrowia, na pewno nie jest trujący.
2012.09.07
Puszcza Knyszyńska, około 4 km od Supraśla w kierunku Krynek, stary las puszczański z przewagą świerka, jeden owocnik na ściółce.
Stanowisko zgłoszone do
GREJ - ID:210740.
Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
------------------------------------------------------------------------------
;
2014.09.29
Skraj Puszczy Knyszyńskiej, okolice Pólka, gm. Supraśl.
Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
------------------------------------------------------------------------------
INNE ZGŁOSZENIA DO KRAJOWEGO REJESTRU GRZYBÓW CHRONIONYCH I ZAGROŻONYCH (GREJ):
------------------------------------------------------------------------------
ID: 230591 z dn. 2013.09.01. (ATPOL: GC-02)
Około 5 km na NE od Supraśla, w pobliżu Czołnowa, Puszcza Knyszyńska.
Las mieszany (świerk, grab, dąb, inne rzadziej), na ściółce, jeden owocnik.
Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
------------------------------------------------------------------------------
DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 27.07.2024
LICZBA ODWIEDZIN STRONY:
844
DATA UTWORZENIA STRONY: 08.09.2012