Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Clitocybe fragrans (With.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 121 (1871)
lejkówka pachnąca
Fungi » Basidiomycota » Agaricomycotina » Agaricomycetes » Agaricomycetidae » Agaricales » Tricholomataceae » Clitocybe
SYNONIMY:
Agaricus fragrans With., Bot. arr. Brit. pl., Edn 2 (London) 3: 307 (1792)
Clitocybe deceptiva H.E. Bigelow, Beih. Nova Hedwigia 72: 108 (1982)
Clitocybe depauperata (J.E. Lange) P.D. Orton, Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 174 (1960)
Clitocybe fragrans var. depauperata J.E. Lange, Dansk bot. Ark. 6(no. 5): 56 (1930)
Clitocybe fragrans Sowerby, Col. fig. Engl. Fung. Mushr. 1: pl. 10 (1795) var. fragrans
Lepista fragrans (With.) Harmaja, Karstenia 15: 14 (1976)
Omphalia fragrans (With.) Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 613 (1821)
Pseudolyophyllum fragrans (With.) Raithelh., Metrodiana 7(3-4): 73 (1978)
Pseudolyophyllum fragrans (With.) Raithelh., Metrodiana 7(3-4): 73 (1978) var. fragrans

INNE POLSKIE NAZWY:
lejkówka dusząca (Chełchowski 1898)
Cechy makroskopowe
Kapelusz: zazwyczaj o regularnym kolistym kształcie, średnicy od 3 do 6 cm, początkowo wypukły, następnie płaski, aż do wklęsłego ale najczęściej z brzegiem lekko wywinietym do dołu; brzeg kapelusza lekko pofalowane u starszych owocników; powierzchnia o barwach jasnych, bladoszarych, jasnożółtych lub szarożółtawych.

Blaszki: wąskie, lekko zbiegające, barwy w młodości białawej, z wiekiem nabierają odcieni szrobrązowych.

Trzon: cienki i dość długi jak na proporcje tej lejkówki, cylindryczny i pełny w środku, barwy kapelusza.

Miąższ: nieco wodnisty, z silnym zapachem anyżu, barwy białawej.
Cechy mikroskopowe
Wysyp biały.
Gatunki podobne
Istnieje kilka gatunków z którymi można ją pomylić. Ma jednak charakterystyczny i dobrze wyczuwalny zapach anyżu (określany przez niektórych jako owocowy, słodki), wobec tego łatwo ją wyizolować spośród innych.
Podobną, ale osiągającą większe rozmiary jest lejkówka zielonawa (wonna) - Clitocybe odora. Ta jednak zazwyczaj w barwie owocnika zawiera odcienie zielonkawe (niebieskawe), nie ma również w starszym wieku tak regularnego, owalnego kształtu.
Występowanie
Okres jej wystepowania przypada na miesiące jesienne a nawet późnojesienne. Optymalnym okresem jej pojawu jest koniec września i październik, spotykam ją również jeszcze i w listopadzie.
Preferuje lasy iglaste. W moim regionie szczególnie lubi świerkowe, o średnio grubej warstwie igliwia. Rośnie także w iglastych o innym składzie, jak i również w mieszanych. Tam jednak znacznie rzadziej.
Wyrasta bezpośrednio na ściółce. Nie tworzy raczej większych skupisk, ale też nie należą do rzadkości, grupy liczące po kilkanaście a w skrajnych przypadkach po kilkadziesiąt owocników. Wzrost owocników pojedynczy, nieraz owocniki rozsiane na znacznej powierzchni i w dość dużych odstępach.
Wartość
Gatunek jadalny ale bez uznania wśród grzybiarzy. Powodem tego mogą być małe rozmiary owocników oraz ich mocny anyżowy zapach. Gatunek niebezpieczny dla grzybiarzy z powodu trudności z jednoznaczną identyfikacją.
2013.09.29
Puszcza Knyszyńska, okolice Czółnowa.
Kilka owocników w lesie o starym drzewostanie mieszanym z przewagą liściastych (grab, dąb, sporadycznie świerk).
-----------------------------------------------------------------------------------------
KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 27.07.2024

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 928

DATA UTWORZENIA STRONY: 16.01.2014