Kapelusz: średnicy 3-5 cm, za młodu wypukły, z wiekiem coraz bardziej rozpostarty; powierzchnia sucha, jedwabista, pokryta gęsto dużymi, delikatnymi, przylegającymi łuskami i włókienkami koloru czerwonocynobrowego, z wiekiem coraz bardziej płowiejące; skórka barwy białawożółtawej, prześwituje spomiędzy gęstych łusek.

Blaszki: cienkie, słabo wykrojone lub lekko zbiegające na trzon; młode barwy jasnokawowej, z wiekiem coraz bardziej jasnocynamonowe.

Trzon: u góry, nad strefą zasnówki, o barwie białożółtawej, niżej pokryty cynobrowoczerwonymi włókienkami, często zbitymi w kształt łuseczek; równogruby lub ze zgrubiałą podstawą w kształcie bulwki.

Miąższ: u młodych owocników białawożółtawy, z wiekiem bardziej lub mniej, czerwonobrązowy, uszkodzony lekko żółknący; zapach słaby, ziemisty; smak lekko gorzkawy.

Wysyp ochrowobrunatny.
Zarodniki prawie okrągłe, szeroko-elipsoidalne, drobno brodawkowane, 6-8 x 5-6 µm.

Podobny Cortinarius rubicundulus, różni się intensywnie żółknącym miąższem przy uszkodzeniu, kapelusz ma powierzchnię równomierniej pokrytą jedwabistymi włókienkami a zarodniki są większe i migdałkowate.

W skali kraju dość częsty. Wyrasta w lasach różnego typu, zazwyczaj grupowo ale też i pojedynczo.

Niejadalny.