Owocnik: w stadium początkowym przybiera kształt miseczkowaty, z wiekiem coraz bardziej rospościera się aż do zupełnie płaskiego (czasem nawet do wypukłego), średnicą osiąga nawet 15 cm, zazwyczaj jednak znajduje się owocniki 5-7 centymetrowe; brzeg wyraźnie pofalowany; powierzchnia hymenium wyraźnie pomarszczona o barwie żółtobrązowej lub czerwonobrązowej; powierzchnia zewnętrzna delikatnie owłosiona i znacznie jaśniejsza od hymenium, brudnobiała lub mięsnoróżowa; trzon krótki, max. do 30 mm, silnie żeberkowany.

Miąższ białawy, bardzo kruchy, o łagodnym smaku.

Wysyp biały.
Zarodniki wrzecionowate z stożkowatymi wyrostkami na końcach, drobno siatkowane, hialinowe, 20-40 x 10-15 µm.

Rzadko w Polsce występująca, krążkownica żyłkowana (Disciotis venosa) z rodziny smardzowatych (Morchellaceae).
Innym nieco podobnym gatunkiem jest Gyromitra (Discina) leucoxantha, do 2011 roku nie znana z terenu Polski. Rośnie jednak na innym substracie oraz osiąga mniejsze rozmiary.

Wyrasta bardzo wczesną wiosną i w zasadzie, w pierwszej połowie maja kończy swój okres wegetacji. Rośnie w miejscach dobrze wygrzanych przez słońce, na murszejących pniakach swierkowych. Porasta również znajdujące się płytko pod ziemią jego korzenie, stąd czasem sprawia wrażenie rosnącej na ziemi. W głębi lasu raczej gatunek rzadko spotykany, natomiast bardzo częsty na świerkowych zrębach.

Ponoć dobry gatunek jadalny ale jak do tej pory nie miałem ani okazji, ani chęci próbowania go. W głębi Puszczy Knyszyńskiej praktycznie występuje bardzo rzadko, ale można spotkac go masowo rosnącego na zrębach. Wybiera do swego wzrostu miejsca widne i dobrze nasłonecznione. Pojawia się wczesną wiosna i rośnie do maja. Wyrasta na murszejącym drewnie świerka.

Grzyb jadalny ale nie wyróżnia się ani smakiem ani zbyt oryginalną konsystencją.
Nie mam do niego przekonania pomimo, że niektóre źródła oceniają go jako "dobry grzyb jadalny".