Owocnik: młody kształtu kulisego zamknięty, w miarę dojrzewania, stopniowo otwiera się aż w końcu przybieraj formę rozpostartą; brzegi z wiekiem pękają tworząc forme wieloramienną; średnicą zazwyczaj nie przekracza 15 mm; powierzchnia zewnętrzna barwy cynamonowej, kawowej lub brązowej, gęsto pokryta, nieco jaśniejszymi łuseczkami; powierzchnia wewnętrzna cynamonowoczerwona, czerwonobrązowa lub prawie czarna, przez cały okres wzrostu pozostaje gładka.

Miąższ twardy i cienki, maksymalnie do 2 mm, jasnobrązowy, bez zapachu i smaku.

Wysyp barwy rudawej (jasnobrązowy).
Zarodniki bezbarwne, cylindrycznie łukowate, z kroplami oleju, 6-11 x 2-2,5 µm.

Możliwość pomyłki z orzechówką wiązkową (Encoelia fascicularis), występującą wczesną wiosną oraz z korzakiem czarniawym (Ionomidotis fulvotingensna), występującym w tym samym okresie, na olszy, leszczynie lub klonie.

Wyrasta na olszy i leszczynie, bezpośrednio spod kory, pojedynczo lub w skupiskach po kilka sztuk. Okres jej wegetacji przypada na zimę (okresy cieplejsze) i wczesną wiosnę, przynajmniej tak podaje literatura. Ja spotkam ją już w listopadzie. Można więc podejrzewać, że wyrasta już od jesieni, a owocniki odporne na mróz, rozwijają się aż do wiosny.

Brak danych, ale na pewno bez znaczenia, ze względu na małe rozmiary.
Raczej niejadalna.