Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Helvella leucomelaena (Pers.) Nannf., in Lundell & Nannfeldt, Fungi exsicc. upsal. 21: 952 (1941)
= Dissingia leucomelaena (Pers.) K. Hansen & X.H. Wang
piestrzyca ...
Fungi » Ascomycota » Pezizomycotina » Pezizomycetes » Pezizomycetidae » Pezizales » Helvellaceae » Helvella
Cechy makroskopowe
Owocnik: składa się z główki w kształcie urny (czaszy) oraz z krótkiego trzonu, zazwyczaj całkowicie ukrytego w podłożu.

Główka: za młodu z wąskim otworem, z wiekiem jej ścianki coraz bardziej rozchylają się na boki, jednocześnie pękając, wskutek czego, w stadium końcowym przybiera kształt rozpostartej gwiazdy o średnicy do 4 cm; hymenium (strona wewnętrzna) gładka, barwy od szarobrązowej do ciemnobrązowej; strona zewnętrzna ziarenkowata, barwy podobnej jak hymenium, ku podstawie jednak coraz bardziej jaśniejsza aż do białawej.

Trzon: bardzo krótki, u niektórych okazów może być słabo zauważalny, barwy białawej, przeważnie nierówny, składający się z tępych żeberek (fałd) które kończą sie u podstawy główki.

Miąższ: cienki, kruchy, około 1 mm grubości, dwuwarstwowy, barwy wodnistoszarej lub białawej; zapach i smak łagodny.
Cechy mikroskopowe
Zarodniki eliptyczne, gładkie, cienkościenne, z jedna kroplą oleju, nieamyloidalne, o wymiarach 21.0-25.0 x 11.5-13.0 µm.
Gatunki podobne
Nieco podobna do wyżej wymienionej piestrzycy zwyczajnej (Helvella acetabulum), ta jednak ma wyraźnie żeberkowaną powierzchnię zewnętrzną główki.
Podobieństwa można również doszukiwać się u gatunków z rodzaju Peziza, do którego i ona była wcześniej zaliczana
Występowanie
Gatunek uznawany za rzadki ale raczej ze względu na trudność z jego zauważeniem. Rośnie samotnie lub w grupkach w lasach iglastych wsród igliwia, w miejscach piaszczystych, raczej o cienkiej warstwie ściółki, w okresie wiosennym.
Wartość
Co do jadalności, brak danych.
Puszcza Knyszyńska, Pólko (w pobliżu Supraśla).

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.

(jako Dissingia leucomelaena)
---------------------------------------------------------------------------------
2015.05.29
Stare wyrobisko pożwirowe w pobliżu Ogrodniczek.
Kilkadziesiąt owocników na dnie wyrobiska.

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.

(jako Dissingia leucomelaena)
----------------------------------------------------------------------------------------------


2017.05.08
Stanowisko jak wyżej.
Rok 2017 był dla tego gatunku bardzo "łaskawy", setki owocników zarówno w miejscach wcześniejszego występowania jak i w okolicznych lasach sosnowych.
-------------------------------------------------------------------------------------------
KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 14.02.2023

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 229

DATA UTWORZENIA STRONY: 13.08.2016