Cechy makroskopowe
Kapelusz: zazwyczaj nie przekracza średnicą 7 cm. Zabarwiony na żółto lub żółtopomarańczowo, w centrum przeważnie nieco ciemniejszy, powierzchnia gładka i sucha, nie higrofaniczny; za młodu kształtu wypukłego, później spłaszczony; brzeg z widocznymi resztkami osłony, .
Blaszki: początkowo żółtawe, później zielonkawe (olikowożółte, oliwkowozielone), gęste, różnej długości, przy trzonie zaokrąglone.
Trzon: długi i cienki, barwy żółtawej, czasem rozszerzający się nieznacznie ku podstawie, pozrastany w kepki; na powierzchni występuje słabo zauważalny pierścień, poniżej którego mogą występować brunatne włókienka.
Miąższ: w całym owocniku żółtawy, o nieokreślonym zapachu i mocno gorzkim smaku (ważna cecha diagnostyczna szczególnie dla grzybiarzy zbierających maślankę łagodną).
Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników szarofioletowy, czasem prawie czarny ale o wyraźnym fioletowym odcieniu.
Zarodniki elipsoidalne, gładkie, o wymiarach 6-8 -4 µm.
Gatunki podobne
Bardzo podobna do niej ale osiągająca znacznie mniejsze rozmiary, jest
Hypholoma subviride (łysiczka zielonawa [maślanka zielonkawa]), przez niektórych uznawana za jej formę.
Oprócz niej, inne z rodzaju
Hypholoma, a szczególnie
maślanka łagodna (Hypholoma capnoides) oraz już nieco mniej
maślanka ceglasta (Hypholoma sublateritium).
Również nieco podobne niektóre gatunki z rodzaju
Pholiota, np:
łuskwiak żółty
(Pholiota flavida), blaszki nigdy nie ciemnieja, zawsze pozostają żółtawe lub pomarańczowoczerwone.