Lactarius torminosus - mleczaj wełnianka

SYNONIMY:
Agaricus lactifluus var. torminosus (Schaeff.) Pers., Synopsis methodica fungorum: 430
Agaricus torminosus Schaeff., Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam nascuntur Icones 4: 7, t. 12 (1774)
Agaricus necator Bull., Herbier de la France 1: t. 14 (1781)
Amanita perniciosa Lam., Encyclopédie Méthodique, Botanique 1-1: 104 (1783)
Amanita venenata Lam., Encyclopédie Méthodique, Botanique 1-1: 104 (1783)
Lactaria torminosa (Schaeff.) Pers. (1797)
Lactarius necator (Bull.) Pers., Observationes mycologicae 2: 42 (1800)
Lactarius necans Gray, A natural arrangement of British plants 1: 625 (1821
Galorrheus torminosus (Schaeff.) P. Kumm., Der Führer in die Pilzkunde: 125 (1871)
Lactifluus torminosus (Schaeff.) Kuntze, Revisio generum plantarum 3: 857 (1891)

INNE POLSKIE NAZWY:
bedłka wełnianka (Jundziłł 1830); bawełnianka; bawełnica; bedłka rydzowa; jelonek; rydz koński; rydz kosmaty; wełnianka (Berdau 1876); mleczaj wełnisty (Kwieciński 1896);

Cechy makroskopowe

Kapelusz: zazwyczaj o średnicy 5-15 cm, lekko wklęsły z długo podwininiętym brzegiem; powierzchnia mocno wełnista szczególnie u owocników młodych, w starszym wieku centaralna część owocnika prawie gładka a na brzegu nadał pokryta włokienkami; barwa ceglastoróżowa z koncentrycznymi strefami.

Blaszki: za młodu białe, z wiekiem coraz bardziej ochrowe, wąskie, gęsto ustawione, zbiegające na trzon.

Trzon: stosunkowo dość krótki, cylindryczny, barwy białawej lub ochraworóżowej.

Miąższ: białawy lub lekko rózowawy, o słabym nieokreślonym zapachu.

Mleczko: obfite, białe, o silnie piekącym smaku.

Cechy mikroskopowe

Wysyp kremowy.
Zarodniki szerokoelipsoidalne, na powierzchni pokryte brodawkami, łączącymi się niekiedy w niepełną siateczkę.
Wymiary zarodników: 7,5-10 x 6-7,5 µm.

Gatunki podobne

Podobny do gatunków mleczaji popularnie nazywanych "rydzami" a szczególnie do mleczaja rydza (Lactarius deliciosus).
(Obecnie podzielono go na kilka odrębnych gatunków w zależności od partnera mikoryzowego.)

Bardzo podobny do mleczaja omszonego (Lactarius pubescens), również tworzącyego mikoryzę z brzozą, o powierzchni mocno wełnistej ale znacznie jaśniejszej i osiągającego mniejsze rozmiary.

Występowanie

Gatunek pospolicie występujący w różnego rodzaju zadrzewieniach, zawsze jednak w pobliżu brzóz z którymi tworzy mikoryzę. Wyrasta od lata do jesieni.

Wartość

Niejadalny a nawet lekko toksyczny.

E od Ogrodniczek.
Owocnik jeszcze bardzo młody, włóknisty prawie na całej powierzchni kapelusza.

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
----------------------------------------------------------------------------------------------------