Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Peziza howsei Roze & Boud., Bull. Soc. bot. Fr. 26(Suppl.): LXXV (1879)
kustrzebka ...
Fungi » Ascomycota » Pezizomycotina » Pezizomycetes » Pezizomycetidae » Pezizales » Pezizaceae » Peziza
SYNONIMY:
Aleuria emileia (Cooke) Gillet, (1881)
Aleuria emileia (Cooke) Gillet, (1881) var. emileia
Aleuria emileia var. splendens L. Rémy, Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 80(4): 585 (1965) [1964]
Galactinia howsei (Roze & Boud.) Boud., Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 48 (1907)
Peziza emileia Cooke, (1879)
Peziza howsei Donadini, Bull. Soc. linn. Provence 31: 29 (1979) [1978]
Plicaria howsei (Roze & Boud.) Rehm, in Winter, Rabenh. Krypt.-Fl., Edn 2 (Leipzig) 1.3(lief. 43): 1015 (1894) [1896]
Gatunki podobne
Bardzo podobna makroskopowo jak i mikroskopowa Peziza emileia. W przeciwieństwie do P. howsei gatunek ten nie posiada odcieni fioletowawych nawet w młodym wieku.
Index Fungorum synomizuje te dwa gatunki, czego raczej nie podzielaja inne źródła!
Uwagi
Niżej prezentowane kolekcje nie powielają dokładnie wszystkich cech mikroskopowych tego gatunku. Pomimo, że cechy morfologiczne oraz większość mikroskopowych przemawia za nim to we wszystkich przypadkach wymiary zarodników znacznie są poniżej normy.
Trzeba jednak podkreślić, że autorzy wcześniejszych publikacji tego gatunku również mieli styczność z owocnikami o zarodnikach mniejszych niż obecnie określanych dla tego gatunku. Wobec tego podejrzewam, że podana rozpiętość wymiarów zarodników może faktycznie jest znacznie większa od zakładanej.
Nadmienić należy, że pomiary zarodników robiłem zarówno pochodzących z owocników w sile wieku jak i też z zejściowych, maksymalnie dojrzałych.
Pewien problem również stanowi brak informacji autorów publikacji o sposobie mierzenia zarodników: z ornamentacją czy też bez?

W przypadku pierwszej kolekcji na biegunach zarodników nie zaobserwowałem grubszej formy ornamentacji na podobieństwo "pseudoapiculi" jednak ze względu na zbyt małe wymiary zarodników określam ją jako Peziza cf. howsei.

Druga kolekcja, pomimo identycznych cech morfologicznych oraz siedliskowych, również o cechach mikroskopowych bardzo zbliżonych do poprzedniej, to wyróżnia się występowaniem na biegunach zarodników zgrubień ornamentacji w postaci "pseudoapiculi", co pod tym względem upodabnia ja do P. lividula. Jej wygląd zewnętrzny jednak i pozostałe cechy nie pasują również i do tego gatunku, wobec tego przede wszystkim ze względu na podobieństwo morfologiczne, umieszczam ją przy tym gatunku chociaż uważam, że zbyt wiele cech jest z nim sprzecznych. Między innymi, brakuje mi w tych kolekcjach warstwy złożonej z "textura intricata" która powinna występować bezpośrednio pod subhymenium.

*** Późniejsze uwagi oparte o wyniki sekwencjonowania! ***
Dzięki uprzejmości Nicolasa Van Vorena obie niżej prezentowane kolekcje doczekały sie sekwencjowania. Badania jednak nie wyjaśniły kwestii gatunku. Wykazały za to, że kolekcje z całą pewnościa należą do rodzaju Malvipezia, jednak nie należą do wyżej wymienionych gatunków. Sekwencje są odmienne od sekwencji Malvipezia (Peziza) howsei, Malvipezia (Peziza) emileia oraz od wspomnianej wyżej P. lividula. Natomiast ornamentacja zarodników przybliża je do "Peziza" celtica". Z gatunkiem tym jest jednak dość duży problem. Prototyp okazu nie zachował się i niezbędne jest określenie neotypu co jeszcze nie zostało przez nikogo zrobione. Wobec tego przynależność gatunkowa tych kolekcji jest nadal kwestią otwartą.

Kwestią otwartą pozostaje również powiązanie tego gatunku z występowaniem razem z łuskiewnikiem różowym (Lathraea squamaria). Podobne kolekcje Peziza zaobserwowano również w innych miejscach, miedzy innymi w Rosji, w okolicach Moskwy. Czy to jest kwestia przypadku?
Peziza cf. howsei

2016.06.06
Puszcza Knyszyńska, około 6 km na NE od Supraśla
Las liściasty (dąb,grab, inne rzadziej, niewielki udział świerka).
Owocniki rosnące na ziemi, w miejscu o bardzo skapej ściółce.
Poprzednio widziane na tym samym stanowisku w 2014 roku również na początku czerwca.
Stanowisko zgłoszone do Krajowego Rejestru GREJ ID: 294684.

Dwa lata wcześniej, dokładnie w tym samym miejscu, spotkałem owocniki o bardziej jednolitym, jasnym zabarwieniu.
Z powodu awarii dysku zachowało sie tylko jedno zdjęcie w wątku na Bio-Forum.

W tym przypadku zarodniki z owocników podhodowanych w dojrzewalni, mierzonych wraz z ornamentacją wynosiły:
17.43-20.06 x 7.87-9.31 µm.

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------



2019.06.19
Ponownie te same stanowisko. Tym razem owocniki już zejściowe.
Ze względu jednak na bardzo niekorzystną aurę podejrzewam, że owocniki pomimo swego wyglądu nie były dojrzałe.
Świadczyłaby o tym również słabo wykształcona ornamentacja.
---------------------------------------------------------------------------
Peziza cf. howsei/lividula

2019.06.09
Puszcza Knyszyńska, okolice Czarnej Białostockiej, fragment lasu o zadrzewieniu z przewagą liściastych.
Kilka owocników na ziemi zasobnej w szczątki roślin.

Cechy makroskopowe owocników do złudzenia przypominaja P. howsei,
jednak ze wzgledu na kształt zarodników postanowiłem umiescić tę kolekcję z adnotacją "cf".
Podobne zarodniki posiada P. lividula ale do tej też nie wszystkie cechy pasują.
---------------------------------------------------------------------------------





WARTE UWAGI:
[1]. Gianfranco Medardi & Katherine F. LoBuglio & Donald H. Pfister & Angela Lantieri
- Morphological and molecular study of Peziza emileia and P. howsei, two distinct taxa - Mycol Progress (2014) 13:1227–1234
KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 29.07.2024

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 1143

DATA UTWORZENIA STRONY: 10.06.2016