Cechy makroskopowe
Stadium początkowe - jajo.
Początkowo w formie jaja ukrytego w ziemi, kształtu mniej lub bardziej kulistego, barwy białej, kremowej, czasem o lekkim żóltawym odcieniu, przytwierdzone do podłoża grubymi i długimi sznurami białej grzybni, średnicą dochodzi do 6 cm. W miarę wzrostu z ziemi wyłania się jego górna część, następnie jajo pęka i zaczyna się wzrost właściwego owocnika.
Owocnik dojrzały.
Składa sie z pochwy (pozostałość po jaju) oraz długiego trzonu z osadzoną na nim główką.
Kapelusz (w zasadzie główka) kilkucentymetrowej długości, w kształcie naparstka lub stożka, pokryty oliwkowym śluzem o nieprzyjemnej woni, podobnej do zapachu padliny. Cechę tą wykorzystuje grzyb do zwabiania much, które zjadając lepką masę zarodnikową, równocześnie oblepiają się nią i rozsiewają na inne siedliska. Zjawisko rzadko u nas spotykane wśród grzybów,
częste natomiast w strefie tropikalnej.
Główka po pozbawieniu masy zarodnikowej pozostaje barwy białej, o nierównej, komorowatej powierzchni.
Trzon wysokości od 10 do nawet 30 cm, barwy białej, stopniowo zwężający się ku górze, gabczasty, z widocznymi drobnymi i licznymi komorami, bardzo kruchy.
Cechy mikroskopowe
Zarodniki o wielkości 3.5-5 x 1,5-2 µm, bladożółtawe, podłużnie eliptyczne, gładkie.
Występowanie
Pospolicie wyrasta na obszarze całej Polski za wyjątkiem wyższych partii górskich, od drugiej połowy wiosny aż do pierwszych przymrozków.
Zasiedla najchętniej tereny o dużej wilgotności podłoża i bogate w materiał organiczny. Przede wszystkim cieniste i wilgotne lasy i zarośla. Można go również spotkać w parkach oraz na innych terenach miejskich. Wyrasta pojedynczo lub w grupach. Ich obecność w siedlisku łatwo stwierdzić po nieprzyjemnej woni, wyczuwanej nawet ze znacznej odległości.
