Kapelusz: średnicy 2-10(16) cm, barwy żółtawej, ochrowej, brązowawej; powierzchnia gładka, podczas wilgotnych dni śluzowata, w okresie suszy sucha i błyszcząca, z łatwością schodząca z całego kapelusza.

Hymenofor: rurkowy; pory drobne, okrągławe, początkowo cytrynowe, następnie nieco zielonkawe, w młodym wieku i w czasie wilgotnej pogody z kropelkami mlecznego soku który wysychając pozostawia na ich powierzchni brązowawe plamki.

Trzon: żółtawy, pełny, walcowaty, bez pierścienia; w górnej części podobnie jak pory z wydzielającymi się w czasie wilgotnej pogody kropelkami mlecznego soku, które zasychając twardnieją, nadając powierzchni charakter ziarnisty.

Miąższ: bladożółty, jedynie u podstawy trzonu może być brązowawy; w kapeluszu dość gruby, początkowo jędrny, w starszym wieku nieco watowaty, mało atrakcyjny do spożycia.

Wysyp jasnochrowy.
Zarodniki gładkie, wydłużone, o wymiarach 8-10(16) x 3-5 µm.

Podobny do maślaka zwyczajnego (Suillus luteus), różni się od niego brakiem pierścienia, wydzielającymi się kropelkami cieczy oraz zazwyczaj nieco wcześniejszym występowaniem.

Gatunek pospolicie występujący w lasach sosnowych a szczególnie młodnikach na piaszczystej ziemi. Pierwsze owocniki pojawiają sie niekiedy już nawet w maju, preferuje jednak drugą połowę lata oraz miesiące jesienne. Do wzrostu potrzebuje dłuższych okresów o dużej wilgotności.

Bardzo dobry gatunek jadalny, wysoko ceniony przez grzybiarzy. Do spożycia nadają się owocniki młode o jędrnym miąższu. Latem w czasie wysokich temperatur dość często zamieszkały przez larwy owadów dlatego zaleca się zbiory jesienne. Doskonały do wszelkiego rodzaju potraw w stanie świeżym, do marynowania oraz na susz. We wszystkich przypadkach zaleca się ściągnięcie skórki z kapelusza co przy bardzo drobnych owocnikach jest bardzo pracochłone i niektórych zniechęca do jego zbierania.