Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
| Exidia saccharina |
Fr., |
Syst. mycol. (Lundae) 2(1): 225 (1822) |
| kisielnica karmelowa (Wojewoda 2000) |
 | |
Fungi » Basidiomycota » Agaricomycotina » Tremellomycetes » Tremellomycetidae » Tremellales » Exidiaceae » Exidia
SYNONIMY:
Dacrymyces saccharinus (Bonord.) Sacc. && Traverso, Syll. fung. (Abellini) 19: 536 (1910)
Exidia saccharina f. carnea Raitv., in Parmasto (Ed.), Zhivaya priroda Dal'nego Vostoka [Plants and Animals of the Far East] (Tallin): 116 (1971)
Exidia saccharina Fr., Syst. mycol. (Lundae) 2(1): 225 (1822) f. saccharina
Exidia saccharina var. cembrae J. Favre, (1960)
Exidia saccharina Fr., Syst. mycol. (Lundae) 2(1): 225 (1822) var. saccharina
Tremella saccharina Bonord., Handb. Allgem. mykol. (Stuttgart): tab. 12, fig. 249 (1851)
Tremella saccharina Bonord., Handb. Allgem. mykol. (Stuttgart): tab. 12, fig. 249 (1851) var. saccharina
Tremella spiculosa var. saccharina Alb. & Schwein., Consp. fung. (Leipzig): 302 (1805)
Ulocolla saccharina (Fr.) Bref., Unters. Gesammtgeb. Mykol. (Liepzig) 7: 95 (1888)
INNE POLSKIE NAZWY:
kisielec karmelowaty (Wojewoda 1977); wypotek karmelowaty (Teodorowicz 1936);
Cechy makroskopowe
Wytwarza owocniki kształtu od mózgowatego do listkowo-pofalowanego.
Miąższ o barwie zmiennej w zależności od wieku, szaromlecznej za młodu, do bursztynowej w wieku dojrzałym; lekko mętny lecz nie na tyle aby nie był prześwitujący; otoczony nieco twardszą żelatynowatą, elastyczną błoną; u młodych owocników nieco twardszy zaś u starszych mięknący; pozbawiony osłony, bez trudu daje się rozprowadzić w palcach; smak i zapach niokreślony.
Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników biały.
Zarodniki cylindryczne, odgięte, o gładkiej powierzchni, hialinowe, 9,5-15 x 3,5-5 µm. Nieamyloidalne.
Gatunki podobne
Charakterystyczny ze względu na barwę i sosnowy substrat, problemy z identyfikacja mogą sprawić jedynie owocniki bardzo młode jak też i mocno podstarzałe.
Występowanie
Prawdopodobnie wystepuje tylko na niżu.
Jak do tej pory znane mi jest wystepowanie tylko na martwym drewnie sosnowym. Wyrasta w okresie większej wilgotności powietrza. Najczęściej spotykam jego owocniki wiosna i jesienią, co jednak nie oznacza, że nie może występować latem, podczas sprzyjających warunków pogodowych.
W Polsce uważany za gatunek rzadki, jednak z dość dużą, jak do tej pory, odnotowaną ilościa stanowisk.
Wartość
Gatunek niejadalny.
Znalezisko z kwietnia 2012 roku, kloc sosnowy leżący na wilgotnym podłożu, na brzegu jeziora Komosa, nieopodal Ogrodniczek (woj. podlaskie, gm. Supraśl).
Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
2013.04.14
Okolice Ogrodniczek.
Na leżącej na ziemi, w lasu sosnowym, żerdzi (oczywiście sosnowej).
Owocniki porastały ją naokoło, na długości około 0.5 m, niczym "bursztyny".
-----------------------------------------------------------------------------------------------
DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 09.01.2025
LICZBA ODWIEDZIN STRONY:
788
DATA UTWORZENIA STRONY: 20.04.2012
