USTAWA:

Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:
1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:

a) przeznaczony do produkcji leśnej lub

b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo

c) wpisany do rejestru zabytków,


KOMENTARZ:

Warto znać definicję lasu, szczególnie jeśli poruszamy sie pojazdem mechanicznym, a którym poruszanie się po terenie leśnym jest zabronione (oczywiście o ile droga leśna nie została udostępniona do ruchu poj. mechanicznych). Istnieją pewne odstępstwa od tej zasady ale niestety nie dotyczą grzybiarzy.

USTAWA:
2. Stałym zakazem wstępu objęte są lasy stanowiące:

1) uprawy leśne do 4 m wysokości,

2) powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne,

3) ostoje zwierząt,

4) źródliska rzek i potoków,

5) obszary zagrożone erozją.

3. Nadleśniczy wprowadza okresowy zakaz wstępu do lasu stanowiącego własność Skarbu Państwa, w razie gdy:

1) wystąpiło zniszczenie albo znaczne uszkodzenie drzewostanów lub degradacja runa leśnego,

2) występuje duże zagrożenie pożarowe,

3) wykonywane są zabiegi gospodarcze związane z hodowlą, ochroną lasu lub pozyskaniem drewna.

4. Lasy objęte stałym lub okresowym zakazem wstępu, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 pkt 1, oznacza się tablicami z napisem "zakaz wstępu" oraz wskazaniem przyczyny i terminu obowiązywania zakazu. Obowiązek ustawiania i utrzymywania znaków ciąży na nadleśniczym w stosunku do lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych oraz na właścicielach pozostałych lasów.


KOMENTARZ:

No właśnie: nie bądź jeleń i nie leź w szkodę ! I tu niektórzy mogą nieco się zdziwić, bo kto z nas nie widział grzybiarzy masowo pozyskujących opieńki na zalesionych już zrębach. Nie ma znaczenia, że szkółka nie jest ogrodzona. Ze wzgledu na możliwość zniszczenia młodych sadzonek, wstęp na taki teren jest zabroniony.

W zasadzie martwy przepis, nie egzekwowany przez straż leśną, ale... .

USTAWA:
1. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa są udostępniane, z uwzględnieniem zakazów zawartych w art. 26 i art. 30, do zbioru płodów runa leśnego:

1) na potrzeby własne,

2) dla celów przemysłowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Zbiór płodów runa leśnego dla celów przemysłowych wymaga zawarcia umowy z nadleśnictwem.
3. Nadleśniczy odmawia zawarcia umowy, w przypadku gdy zbiór runa leśnego zagraża środowisku leśnemu.
4. Lokalizowanie pasiek w lasach stanowiących własność Skarbu Państwa jest nieodpłatne.
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ochrony i zbioru płodów runa leśnego oraz zasady lokalizowania pasiek na obszarach leśnych.

USTAWA:
Właściciel lasu nie stanowiącego własności Skarbu Państwa może zakazać wstępu do lasu, oznaczając ten las tablicą z odpowiednim napisem.


KOMENTARZ:
Niestety, ale prywatny właściciel ma takie prawo.

USTAWA:
Art. 29. 1. Ruch pojazdem silnikowym, zaprzęgowym i motorowerem w lesie dozwolony jest jedynie drogami publicznymi, natomiast drogami leśnymi jest dozwolony tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach. Nie dotyczy to inwalidów poruszających się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.

1a. Jazda konna w lesie dopuszczalna jest tylko drogami leśnymi wyznaczonymi przez nadleśniczego.

2. Postój pojazdów, o których mowa w ust. 1, na drogach leśnych jest dozwolony wyłącznie w miejscach oznakowanych.


KOMENTARZ:
Prawda jest taka, że najlepszym środkiem lokomocji w lesie są własne nogi lub rower, którego znaki zakazu nie dotyczą.

USTAWA:
W lasach zabrania się:

1) zanieczyszczania gleby i wód,

2) zaśmiecania,

3) rozkopywania gruntu,

4) niszczenia grzybów oraz grzybni,

5) niszczenia lub uszkadzania drzew, krzewów lub innych roślin,

6) niszczenia urządzeń i obiektów gospodarczych, turystycznych i technicznych oraz znaków i tablic,

7) zbierania płodów runa leśnego w oznakowanych miejscach zabronionych,

8) rozgarniania i zbierania ściółki,

9) wypasu zwierząt gospodarskich,

10) biwakowania poza miejscami wyznaczonymi przez właściciela lasu lub nadleśniczego,

11) wybierania jaj i piskląt, niszczenia lęgowisk i gniazd ptasich, a także niszczenia legowisk, nor i mrowisk,

12) płoszenia, ścigania, chwytania i zabijania dziko żyjących zwierząt,

13) puszczania psów luzem,

14) hałasowania oraz używania sygnałów dźwiękowych, z wyjątkiem przypadków wymagających wszczęcia alarmu.


KOMENTARZ:
Nikt z nas nie lubi jak nam się czegoś zabrania. Warto jednak wiedzieć czego nam nie wolno żeby późiej nie być zaskoczonym jak od straży leśnej otrzymamy mandat. Zazwyczaj kończy się na pouczeniu ale jak znacie życie wszystko zależy od człowieka i wagi wykroczenia.

Dla nas jako grzybiarzy i miłośników grzybów bardzo istotny jest punkt (04) mówiący o niszczeniu grzybów. W zestawieniu z art.27.1 zezwalającym na zbiór runa leśnego a w tym między innymi i grzybów, wydawałby się sprzeczny w brzmieniu. Ustawodawca wprowadzając ten przepis miał na mysli jednak niszczenie wszystkich pozostałych grzybów, tych których nie zbieramy do konsumpcji, czyli upowszechniania tak zwanej metody "kopnij grzyba", często stosowanej przez młodzież w stosunku do grzybów trujących lub też co gorsza nieznanych a jak sie później okazuje, chronionych i zagrożonych wymarciem.

USTAWA:
3. W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:

1) rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,

2) korzystania z otwartego płomienia,

3) wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.

4. Przepisy ust. 3 nie dotyczą działań i czynności związanych z gospodarką leśną, pod warunkiem, że czynności te nie stanowią zagrożenia pożarowego.


KOMENTARZ:
Latem gdy ściółka sucha jak pieprz z papierosem w ustach po lesie - taki widok dość często spotyka się. Sam jestem (byłem) palaczem i rozumiem niepohamowana chęć zapalenia, ale czy musimy robić to w tak nierozważny sposób. Jeśli już musimy zapalić wyjdzmy na teren o ubogiej ściółce, np. piaszczysta drogę, usiądzmy i spokojnie wypalmy papierosa, nie roznosząc ognia po lesie. Niedopałka zakopujemy i po sprawie.