Kapelusz: średnicy 3(5)-7(9) cm, początkowo stożkowaty, później rozpostarty z brzegiem prostym, a nawet wywiniętym nieco do góry, przeważnie porozrywanym; barwy od prawie białej do bladokremowej, po uszkodzeniu lub samoistnie w miejscach pęknięć, przebarwiający się na ceglasto; powierzchnia promieniście włóknista, pokryta delikatnymi, raczej przylegającymi włókienkami, mniej widocznymi u owocników starszych.

Blaszki: początkowo białawe, następnie kremowe (różowiejące), aż w końcu szarawo zabarwione przez zarodniki, wąsko wykrojone; ostrze biało orzęsione.

Trzon: długości 4-8 cm, cylindryczny, pusty w środku, przeważnie równo gruby, bardzo rzadko z nieco bulwiastą podstawą; barwy brudnobiałej, z wiekiem od podstawy ceglasto plamisty.

Miąższ: barwy białawej, po uszkodzeniu powoli czerwieniejący, dość gruby; zapach początkowo słodki, owocowy, przyjemny, z wiekiem nieprzyjemny; smak stęchły (nie zaleca się próbowania - silnie trujący).

Wysyp zarodników szarobrązowy.
Zarodniki gładkie, owalno-fasolkowate, o tendencji do tworzenia form nieregularnych, o wymiarach 9-12(14.5) x 5-8 µm.

Inne czerwieniejące strzepiaki np: strzępiak czerwonowinny (Inocybe adaequata) oraz Inocybe godeyi który zazwyczaj ma trzon zakończony wyraźną bulwką.

Rośnie od maja do sierpnia, pospolicie, przeważnie na poboczach dróg leśnych, pod bukami, dębami, lipami.

Trujący !