Owocniki: niewielkie, rozpietością siegające zaledwie 2 cm, kształtu muszlowatego, półkolistego lub nerkowatego, w młodym wieku, wierzch kapelusza delikatnie, biało-filcowaty (doskonale widać na zdjęciu głównym), w wieku starszym zupełnie gładki, barwy białawej z gliniastobrązowym odcieniem; brzeg kapelusza początkowo mocno podwinięty (fot. 01), później zupełnie prosty(fot. 02-03); skórka gumowata, lepka i ściągalna.

Blaszki: gęste, wąskie i zbiegające na trzon, barwy owocnika.

Trzon: bardzo krótki, czasem zaledwie zauważalny, 2-5 mm długości, zawsze boczny, o powierzchni delikatnie łuseczkowato-filcowatej.

Miąższ: cienki i gąbczasty, koloru białawego; zapach niewyczuwalny; smak łagodny.

Wysyp zarodników koloru białego.
Zarodniki cylindryczne, serdelkowato zakrzywione, amyloidalne, o wymiarach 3.50-5.00 x 1.00-1.50 µm.

Istnieje spora grupka gatunków, które bez głębszej analizy cech, mogą być w pewnym stadium rozwoju podobne do omawianego.

Jako saprofit występuje przeważnie na martwym drewnie drzew iglastych, chociaż niektórzy podaja, że potrafi zasiedlać również drzewa jeszcze żywe (bardzo rzadko). Wyrasta od jesieni (początku okresu chłodniejszego) aż do lutego, odporny na przymrozki. Rośnie zarówno na grubszych jak i cieniutkich gałązkach, leżących na ziemi jak i zawieszonych nad nią.
Gatunek wystepujący nieraz bardzo pospolicie.

Niejadalny
Przyczynia się do szybszego rozkładu martwego drewna, wywołując jego brunatną zgniliznę.