Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Peziza tenacella (W. Phillips) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 8: 145 (1889)
= Geoscypha tenacella (Sacc.) Van Vooren, Ascomycete.org 12(4): 187 (2020)
kustrzebka fioletowawa (dawna nazwa odnosząca się do gat. zbiorowego P. violacea)
Fungi » Ascomycota » Pezizomycotina » Pezizomycetes » Pezizomycetidae » Pezizales » Pezizaceae » Peziza
Uwagi
Dawniej był to jeden gatunek zbiorowy (Peziza violacea) łączący w sobie gatunki o niebieskim hymenoforze i rosnące na wypaleniskach. Obecnie podzielono go na kilka odrębnych, przy czym należy pamiętać, że gatunki węglolubne, rzadko ale są również spotykane na innych substratach. Wobec tego do substratu należy podchodzić z delikatną rezerwą.
W zasadzie prawie wszystkie niżej wymienione gatunki posiadają zarodniki o długości do 16 um, wobec tego do badania musimy mieć bezwzględnie owocniki doskonale dojrzałe aby móc stwierdzić czy sa chropowate i w jakim stopniu. Konieczne jest również dokładne sprawdzenie tekstury poszczególnych warst.


Ogólnie jednak ujmując, do tej grupy możemy zaliczyć:

ROSNĄCE POZA WYPALENISKAMI:
P. pauli = P. martinii
- zarodniki z bardzo drobnymi brodawkami (zaledwie chropowate) oraz z dwiema kroplami. Ciało owocnika bez środkowej warstwy złożonej z "tekstura intricata".

P. exogelatinosa (= Daleomyces exogelatinosus)
Charakteryzuje się występowaniem żelowatej warstwy na zewnętrznej powierzchni owocnika. Zarodniki chropowate z dwiema kroplami oleju.

ROSNĄCE NA WYPALENISKACH - dawniej P. violacea:
P. tenacella W. Phillips
[= P. violacea Pers., = P. praetervisa Bres. ss. Dennis, ss. J. Breitenb. & F. Kranz., ss. Phillips, = P. subviolacea Svrcek, = Galactinia praetervisa (Bres.) Boud.,
non P. praetervisa Bres. ss. str. Bres. = P. petersii Berk. = Galactinia sarrazini Boud. ;
non P. violacea Pers. ss. Boud. & ss. Dennis = P. lobulata (Velen.) Svrcek]
Gatunek ten ma zarodniki drobno brodawkowate (ornamentacja widoczna u dojrzałych już nawet w H2O, pod imersją) z dwiema kroplami oleju. Pod tym względem jest bardzo podobna do rosnącej poza wypaleniskami P.pauli (=P. martinii). Najłatwiej odróżnić je między sobą porównując tekstury warst. P. pauli posiada w zasadzie miąższ jednowarstwowy podczas gdy u P. tanacella występuje warstwa środkowa złożona z "tekstura intricata".

P. lobulata (Velen.) Svrcek
(= Aleuria violacea (Pers.) Fr. ss. Boud., = P. violacea Pers. Ss. Dennis, = P. pseudoviolacea Donadini,
non P. violacea Pers. Ss. J. Breitenb. & F. Kranz.)
Gatunek ten ma gładkie zarodniki, bez kropel.

P. moseri Avizohar-Hershenzon & Nemlich
Gatunek ten ma gładkie zarodniki, z 2 kroplami ale tylko w okresie dojrzewania.


Podobne zestawienie można obejrzeć na stronie.
2017.04.21
Skraj Puszczy Knyszyńkiej, Pólko (teren rekreacyjny).
Owocniki na węglu, w miejscu dawniej palonego ogniska.

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej (jako P. violacea):
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------


------------------------------------------------------------------------------------------------
2020.09.27 - ta sama lokalizacja co wyżej.
----------------------------------------------------------------



KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 29.07.2024

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 590

DATA UTWORZENIA STRONY: 22.04.2017