Kapelusz: zazwyczaj o średnicy 5-15 cm, nie należą jednak do rzadkości owocniki o rozpiętości kapelusza sięgającej nawet 20-25 cm; kształtu początkowo półkolistego, następnie stożkowatego, wypukłego aż do prawie zupełnie płaskiego w stanie zejściowym; barwa złotożółta, żółtobrązowa, nieraz z pomarańczowym odcieniem; powierzchnia matowa, aksamitna, intensywnie oprószona bardzo drobnymi ziarenkami które po dotknieciu przylegają do rąk; brzeg ostry ze zwisającymi resztkami osłony.

Blaszki: za młodu lekko kremowe (fot. 9), z wiekiem nabierające barwy ochrawobrązowej, wolne o gładkich ostrzach.

Trzon: z reguły, równogruby z lekko rozszerzoną podstawą; powyżej pierścienia gładki, poniżej pokryty żółtozłotymi ziarenkami; od pierścienia w dół, charakterystycznie bruzdkowany.

Pierścień:, błoniasty i wyraźny; dolna powierzchnia, tak jak reszta owocnika, pokryta ziarenkami, od góry czysty, o żółtawej barwie; przeważnie zwisający.

Miąższ: białawy, z wiekiem nieco żółknący, w kapeluszu gruby, szczególnie w jego centralnej części; aromatyczny i przyjemny.

Wysyp zarodników ochrowo-rdzawo-brązowy. Zarodniki wrzecionowate, wygięte, powierzchnia szorstka (drobno brodawkowana), 9-12 x 4-5 µm.

Charakterystyczny wygląd, raczej uniemożliwia pomyłkę z jakimkolwiek innym gatunkiem.

Uwielbia miejsca wilgotne i bogate w szczątki organiczne. Często wyrasta w pokrzywach lub innych zaroślach. Jak podaje literatura lubi również miejsca ruderalne. Czasem wyrasta w parkach oraz na poboczach dróg.
Owocniki wyrastają zazwyczaj w grupach, czasem nawet bardzo licznych.
Okres jego wzrostu przypada od końca lata do późnej jesieni.

Dobry grzyb jadalny, jednak ze względu na rzadkie występowanie, bez większego znaczenia, z punktu widzenia grzybiarzy.