Kapelusz: o średnicy 1-4 cm, półkolisty, barwy piaskowej lub cytrynowożółtej; powierzchnia sucha.

Na zamieszczonych zdjęciach pokazałem również owocniki sterylne które bardzo długo zachowują barwę cytrynowożółtą, podczas gdy owocniki normalne, pod wpływem czasu zatracają swoje jaskrawe ubarwienie (doskonale widać na zdjęciu nr.08). Również ciemniejsze zabarwienie posiadają owocniki mocno wilgotne.

Blaszki: w młodym wieku barwy białawej, nastepnie przebarwiające się na purpurowobrunatnie, szeroko przyrośniete do trzonu.

Trzon: cienki i wysmukły, o wymiarach 4-11 x 0,2-0,6 cm; powierzchnia powyżej pierścienia gładka, poniżej drobno łuseczkowana, lepka aż do śluzowatej.

Pierścień: podobnie jak i łuseczki, przeważnie zanika już w bardzo młodym wieku.

Miąższ: barwy białawej, o łagodnym smaku i bez zapachu, w kapeluszu bardzo cienki.

Wysyp fioletowobrunatny.
Zarodniki elipsoidalne, gładkie, o wymiarach 15-19 x 8-10 µm.

W sumie gatunek dość łatwy do odróżnienia, nawet po cechach makroskopowych. W niektórych sytuacjach może być jednak mylony ze Stropharia coronilla, odróżniającą się wyraźnym, fioletowo paskowanym pierścieniem.

Występuje pospolicie ale tylko w miejscach dobrze nawożonych naturalnym nawozem (łąki, pastwiska i inne miejsca), szczególnie na odchodach koni i krów, latem i jesienią.

Niejadalna.